1929 kende twee grimmige en langdurige arbeidsconflicten waarvan de Groningse landarbeidersstaking de bekendste is. Op 21 juli begon in de zinkwitfabriek Maastricht een staking die 98 dagen zou gaan duren. De staking brak uit nadat arbeiders van de nachtploeg ontslagen werden omdat ze 's ochtends iets te vroeg hun handen zouden zijn gaan wassen. De inzet van de staking was erkenning van de socialistische bond als onderhandelingspartner van de directie. Belangentegenstellingen tussen de rooms-katholieke en de socialistische bond bepaalden verder het strijdtoneel. De katholieken leverden werkwillig personeel, dat om aan de woede van de socialisten te ontkomen in de fabriek bleef overnachten. Bij diverse schermutselingen vielen gewonden en twee doden, waarvan één politieman.