De Internationale Arbeiders Hulp (IAH) werd op initiatief van de Duitse communist Willi Münzenberg opgericht op 12 september 1921 in reactie op een heftige hongersnood in Rusland. De hongersnood was ontstaan als gevolg van zeven jaar vrijwel onafgebroken politieke en sociale onrust en oorlogvoering (Eerste Wereldoorlog, revoluties 1917, Burgeroorlog en het vorderen van graan door de bolsjewistische machthebbers). Het dodental wordt geschat op vijf miljoenen, er werden gevallen van kannibalisme gerapporteerd. Lenin accepteerde met tegenzin ook hulp van de American Relief Administration (ARA).
Nadien verleende de Internationale Arbeiders Hulp steun in de vorm van kleding, voedsel en geld aan arbeiders in andere landen die leden onder de effecten van stakingen, oorlog of natuurrampen. In 1935 werd de IAH stilzwijgend opgeheven.