Op éénzelfden dag zal een groote internationale manifestatie worden georganiseerd, die ten doel heeft in alle landen en in alle steden tegelijk bij regeringen aan te dringen op de wettelijke invoering van de arbeidsdag van 8 uren. In 1889 nam het Internationaal Socialistisch Congres in Parijs deze resolutie aan. De eerste mei werd vervolgens aangewezen als dag van demonstraties en manifestaties. En dat was niet toevallig. In de VS was 1 mei de dag waarop de arbeidscontracten werden vernieuwd. Voor veel arbeiders betekende dat ook verhuizen, vandaar dat 1 mei ook wel Moving Day werd genoemd. Ook in West Europa was dat zo. Bovendien werd in veel culturen 1 mei al eeuwen lang gevierd als een lentefestival, met dansen rond de meiboom, bloemen, muziek en allerlei voorjaarssymbolen. Dit dubbele karakter: lentefeest én strijd voor betere arbeidsomstandigheden, blijft tot op de dag van vandaag 1 mei kenmerken. In Nederland overheerste al vrij snel het feestelijke aspect, maar in bijvoorbeeld Istanbul was 1 mei 2014 nog een dag van grimmigheid en ingrijpen van het leger en daar vielen op 1 mei 1977 zelfs tientallen doden op het Taksim plein.