Het Franse leger leunde op vrouwelijke hulptroepen, cantinières, die met de gevechtseenheden mee reisden naar slagvelden over de hele wereld om de soldaten te voorzien van eten en drinken. Voor tienduizenden vrouwen betekende dit geregeld werk, maar ook blootstelling aan grote risico's. Tijdens de Krimoorlog betoonden de cantinières zich heel vindingrijk in het opzetten van kioskjes en barretjes even uit het zicht van de ruïnes van Sebastopol. Men kon hier relatief veilig een kop koffie en een sigaar krijgen. Sebastopol werd verschillende keren gebombardeerd door de marine van de Geallieerden, onder meer op 9 april 1855. 'Op een dag ging de nering van een cantinière aan barrels door een granaatinslag, en de arme eigenaresse verloor haar hand plus een immense hoeveelheid serviesgoed, etenswaren en klanten.'
Uit: Thomas Cardoza, Intrepid Women. Cantinières and vivandières of the French Army (Bloomington 2010)