Een achternicht van Karl Liebknecht schonk het Instituut iets heel bijzonders: het dodenmasker van Liebknecht. Karl Liebknecht en Rosa Luxemburg, leiders van de Spartakistenopstand in Berlijn, werden op 15 januari 1919 gevangengenomen, gemarteld en vermoord door paramilitairen. Het lichaam van Liebknecht werd daarop anoniem gedumpt bij het mortuarium in Berlijn.
De schenker van het masker, Jutta O’Connell, een kleindochter van Karl’s oudere broer Theodor Liebknecht, vertelt ons:
“Mijn moeder was 14 toen Karl vermoord werd. Zij herinnerde zich dat haar vader, Theodor, het lichaam moest identificeren en dat hij daarna de zorg kreeg voor de drie kinderen van Karl.
De moord op Karl Liebknecht is voor de familie een ramp geweest.
Het masker was in het bezit van Theodor, die Duitsland in 1933 moest verlaten omdat hij als advocaat mensen verdedigde tegen de nazi's. Hij woonde nadien met zijn vrouw in Zwitserland in totale armoede, ondersteund door Zwitserse vrienden. Hij mocht daar niet aan het werk van de autoriteiten.
In 1933 werkte mijn moeder als beginnend arts in een hospitaal in Mannheim. Daar werd ze naar buiten geleid door twee soldaten met getrokken bajonet, alleen omdat haar naam Liebknecht was. Ze kreeg te horen dat ze nooit meer aaan het werk zou kunnen.
Het masker heeft het Hitlertijdperk overleefd in het bezit van de familie. Ze zullen het verborgen hebben gehouden, ik weet niet precies.
Dit masker is nooit uitgeleend geweest äan een museum of zo. Er zijn later door kunstenaars uit de DDR kopieën van gemaakt, geloof ik."