Op 2 augustus 1933 werd het Witte Zeekanaal "in de naam van Stalin" officieel geopend. In het Russisch wordt het kanaal Belomorsko-baltiysky kanal genoemd, of afgekort 'Belomorkanal'. Het kanaal vormt een belangrijke verbinding tussen St. Petersburg (Leningrad) en de Witte Zee en werdt tussen 1930 en 1933 voornamelijk door middel van dwangarbeid aangelegd.
Waaschijnlijk hebben in totaal circa 150.000 dwangarbeiders aan het 37 km lange kanaal gewerkt, waarbij ze met zeer weinig mechanische hulpmiddelen zich een weg door harde granietformaties moesten banen en onderweg ook nog eens 19 grote houten sluizen moesten aanleggen. De dwangarbeiders, "volksvijanden" - boeren, politieke gevangenen en criminelen - werden ondergebracht in bewaakte kampen. De harde dwangarbeid was officieel bedoeld om ze te "her op te voeden", om er "nieuwe mensen'' van te maken die zich in de toekomst als goede sovjetburgers zouden gedragen. Maar in werkelijkheid was hun leven weinig waard: tienduizenden dwangarbeiders kwamen om als gevolg van de zware omstandigheden.
Lees meer over:
- de bouw van het kanaal in de Pravda en Izvestia, een gedenkboek en foto's van de bouw van het kanaal (in het Engels)
- artikel van Bastiaan Kwast: Het Witte Zeekanaal: een lofzang op de dwangarbeid
- een lijst van bronnen over het kanaal en de Gulag in de collecties van het IISG (in het Engels)