In een onlangs ontvangen aanvulling op het International Confederation of Free Trade Unions (ICFTU) archief zitten gedetailleerde rapporten en gegevens met betrekking tot de Desaparecidos (gedwongen verdwijningen van politieke tegenstanders) in Argentinië over de periode 1976-1979, onder het bewind van de militaire junta.
De dossiers getuigen van de grote actieradius van de internationale vakbeweging en haar bemoeienis met onderdrukking en vervolging. Omdat veel Argentijnse vakbondsmensen onder de slachtoffers waren, lanceerde de ICFTU samen met mensenrechtenorganisaties talloze solidarteitsacties om de wereld te overtuigen van de ernst van de zaak.
De junta liet mensen spoorloos verdwijnen om oppositie de kop in te drukken en alle sporen van marteling en schending van de mensenrechten uit te wissen. De methoden waren afschrikwekkend; het bekendst is wel het drogeren en levend uit een vliegtuig gooien van slachtoffers. Anderen werden doodgeschoten en begraven in een naamloos graf.
De cijfers variëren al naar gelang de bron van 10.000 tot 30.000 verdwenen mensen over de periode 1976-1983. De regering ontkende alle verantwoordelijkeid en veinsde van niets te weten, wat door het ontbreken van lichamen en bewijsmateriaal werd vergemakkelijkt.
Protestgroepen als de Moeders van de Plaza del Mayo - waaronder veel moeders die zelf een kind verloren hadden - begonnen vanaf 1977 campagne te voeren en informatie te eisen.
Dossier 700.26 in het ICFTU archief, ‘Argentina Desaparecidos’ , geeft de namen adressen, laatst bekende verblijfplaats en beroepen van verdwenenen. Aangrijpend is dossier 700.26, ‘Argentina Happenings’, met veel foto's van verdwenen babies en kinderen van politieke tegenstanders. Veel van deze kinderen werden in gevangenschap geboren en geadopteerd door regimegetrouwe gezinnen. Hun ouders werden om het leven gebracht en zij groeiden op zonder iets te weten van hun bestaan.
Tekst: Liam Conway