De Nederlandse ingenieur Wim de Wit was uit sympathie met de Russische revolutie in de jaren ’20 naar de Sovjet-Unie vertrokken om daar aan de wederopbouw mee te werken.
In 1936-1938 werd De Wit, net als honderdduizenden Russen en honderden buitenlanders, slachtoffer van de grote zuiveringen onder Stalin. Na een maandenlang verblijf in een Moskouse gevangenis kon hij zijn vrouw Augusta op 25 augustus 1937 een telegram sturen:
“Kwam gezond in Kolyma aan, met geld verzorgd, stuur bericht over jouw gezondheid en over die van de familie. Adres: …. D.W.K. Boechta Nagajevo, Goudmijn Partisan”
Hierna bleef het stil. Kolyma zou het symbool worden voor de allerergste verschrikkingen van de strafkampen in Siberië. Pas veel later werd duidelijk dat Wim de Wit er geëxecuteerd was, op 10 maart 1938.
(Archief Wim de Wit, inventarisnummer 53)