Westerse warenhuizen speelden een belangrijke rol in de detailhandel in Istanboel aan het begin van de twintigste eeuw. Ze fungeerden als aanjagers voor de economie en boden werkgelegenheid aan de inwoners. In een artikel in IRSH (vol 54, 2009, supplement) gaat Yavuz Köse onder meer in op de etnische samenstelling van het winkelpersoneel in deze 'verticale bazaars' van Istanboel tussen 1889 en 1920.
De meerderheid van de verkopers bestond uit Grieken, gevolgd door Europeanen en Joden. Armeniërs vormden een minderheid en Moslims waren aleen onder het lagere bedienende personeel te vinden. Mannen domineerden het beeld.
Hoewel het winkelpersoneel relatief veel verdiende, zelfs vergeleken met de collega's in bijvoorbeeld Parijs of Hamburg, ging op 8 september 1908 het personeel van Orosdi Back (EOB) Warenhuis in staking met een looneis van tientallen procenten. De staking duurde drie weken.