De ellendige situatie van de doorsnee matroos stond in Engeland rond 1870 sterk in de belangstelling. Bijna 20 procent van 's lands zeevarenden liet het leven op zee en op sommige routes verging maar liefst 70 procent van de vrachtschepen die brandstof vervoerden. Het was parlementslid Samuel Plimsoll (1824-1898), bijgenaamd 'Sailor's Friend', die de veiligheid op zee hoog op de agenda wist te plaatsen. Zijn Our Seamen: An Appeal (1872) riep op iets te doen aan de slechte conditie van koopvaardijschepen. Hij bedacht bovendien het Plimsollmerk, een markering aan de buitenkant van de boot die aangeeft tot welk punt van diepgang de veiligheid gewaarborgd is. Plimsoll's emotionele toespraken trokken altijd massa's mensen. Hij sprak in Leeds op 16 maart over het vergaan van zwaar overbeladen schepen en over matrozen die de gevangenis in gaan als ze weigeren op dit soort doodskisten te werken.
Uit Leon Fink, Sweatshops at Sea. Merchant Seamen in the World's Globalized Industry...(2011)