Voormalige troostmeisjes en hun sympathisanten hielden voor het eerst op 8 januari 1992 een 'Woensdagdemonstratie' voor de Japanse ambassade in Seoul. De demonstratie was gesponsord door de Koreaanse organisatie voor 'Vrouwen gerecruteerd als seksslaven ten behoeve van het leger door Japan'. De bordelen voor Japanse soldaten tijdens de oorlog in de Pacific vormden een onderdeel van 'een systeem van mensenhandel, tot in de puntjes georganiseerd door het Japanse Keizerlijke leger, de geheime politie en plaatselijke 'zetbazen', die de vrouwen recruteerden onder het voorwendsel dat het om fatsoenlijk, goedbetaald werk zou gaan. Meisjes en vrouwen in heel het bezette gebied werden soms op klaarlichte dag gekidnapt van de straat, naar barakken in de frontlinie, vliegveldjes in de jungle of kampementen vervoerd om daar tot het eind van de oorlog als seksslavinnen te worden vastgehouden.'
Eind december 2015 bood de Japanse premier excuses en herstelbetalingen aan.
Uit: Yuki Tanaka, Japan's Comfort Women. Sexual Slavery and Prostitution during World War II and the US Occupation (London 2002)