Christianopolis is de enige Duitse en ook de enige christelijke utopie in deze reeks, maar het celibaat voor rk priesters is hier afgeschaft.
Bedelaars, oplichters, dieven, wichtigmacher, fanatici en kwakzalvers komen er niet in.
Duurzaamheid staat hier hoog in het vaandel.
De burggracht niet alleen een verdedigingswerk, maar ook viskweekvijver.
De huizen zijn allemaal het zelfde en hebben dubbele ramen.
De burgers dragen dezelfde outfit, een voor de winter, een voor de zomer. 'Von der Pariser Modeschneidereien weiss hier niemand etwas.'
In Christianopolis is iedereen is welgemanierd en gelukkig. De soldaten zijn geen Draufgänger, maar gematigde types.
De doodstraf bestaat er niet, vergrijpen worden slechts licht bestraft.
Een man slaat zijn vrouw maar heel zelden, dat wordt als hoogst onaardige daad beschouwd.
Ouderen staan in hoog aanzien.
(reprint 1972, call no. 1989/1800).