Come all you sons of Freedom, a chorus join with me,
I’ll sing a song of heroes, and glorious liberty.
Some lads condemn’d from England sail’d to Van Diemen’s shore,
Their country, friends and parents, perhaps never to see more[....]
The hardships we’d to undergo, are matters of record,
But who believes the Convict, or who regards his word?
For starv’d and flogg’d and punish’d, depriv’d of all redress,
The Bush our only refuge, with death to end distress[....]
We first address’d the soldiers “for liberty we crave,
Give up your arms this instant, or the sea will be your grave,
By tyranny we’ve been oppress’d, by your Colonial laws,
But we’ll bid adieu to slavery, or die in freedom’s cause.”
Dit lied wordt toegeschreven aan 31 Britse veroordeelden die het transportschip Cyprus kaapten op 9 augustus 1829, toen ze in de wateren van Tasmanië op weg waren naar hun gevangenis. Het verheft de kaping tot een weloverwogen daad gericht tegen tirannie en voor een egalitaire, vrije samenleving. Waarschijnlijk handelden de kapers vanuit de culturele bagage die ze meenamen uit hun land van herkomst.
Ian Duffield, in '...Australia's Pirates, 1790-1829' (IRSH Special issue 21, 2013 Mutiny and Maritime Radicalism in the Age of Revolution)